مهتاب

مسعود رضایی بیاره کبک کوهی عصر پائــــیز از دم صبح بهــــاری خـوشتر است در هـــــوای عـاشقانه ، بــی قراری خـوشتر است   تیشه زن در ریشـــه و سنـگ جفـــا بـر شیشــه‌ام روی دیـــوار شکسته یــــــــادگاری خـــوشتر است   یـــادم آیـــــد از نــــگاهت ، اشکم از پــی مـی دود در کنـــار چشمـه و جـــو میگساری خـوشتر است   در مقــــام عشق بـــاید بـــی سر و پـا بــود و بس خــــاک درگـــاه نــــگار از شهریاری خوشتر است   تـــرک مــــا گفتـــی و مـــاندم تا قیــــامت بـا غمت آب حسرت در دو چشم از شرمساری خوشتراست   کبــــک کـُهسار دنــایم ، نغمــــه از دل مــی زنــــم نالـــه‌های کبک کـــــوهی  از قناری  خوشتر است مهتاب...